zaterdag 17 maart 2012

Mijn boezem-vriendinnetje is voorzitter van één van de belangrijkste literatuurprijzen in België. Ik denk dat ik volgend jaar maar eens meedoe want mijn levensverhaal kan nu gemakkelijk een dik boek vullen. De uitgeverij moet alleen nog beslissen tussen twee boeken. Ofwel gaan we voor een driedelige verschrikkelijke thriller met een happy end ofwel wordt het een parodie op ‘Kroniek van een aangekondigde dood.’ Ik teken enkel een contract in het eerste geval.


Een mens vraagt zich af hoeveel hij op een dag aankan. Veel dus. Opstaan met het nieuws dat je grootvader is gestorven, is de ideale afleiding in de aanloop naar een spannende middag. Terwijl mijn dichte familie reeds bezig is met het opstellen van het rouwbericht en het inplannen van de diensten, schrijf ik een tekstje en zit vervolgens nagelbijtend in de wachtzaal. Kleine signalen, een sms, een vertegenwoordiger die voor mag gaan, doen me al beseffen dat het niet goed zit. De bevestiging van het slechte nieuws gaan het ene oor in, het andere weer uit. Mijn lijf is sterk, beresterk want ook hormonaal kwam deze week tot mijn vreugde alles terug in orde. Jammer want de kanker kan hiervan profiteren, en blijkt dus ook geen opgever te zullen worden.
Buiten die terroristen op die plaats, zijn er nog? Nee. Ok, dan wil ik dat alles snel met een ruime marge weggenomen wordt.
Bent u héél zeker dat er geen ander te zien zijn? Ja, er is alleszins op dit moment niets te zien. Meer moet ik niet hebben. Er is dus ook goed nieuws binnen het slechte. Ik vat samen: vandaag ben ik bijlange nog niet terminaal. Ik krijg nog een derde kans.
Deze week was spannend, volgende week wordt zwaar. Maandag, dinsdag en woensdag zijn voor pepe. Donderdag begint mijn derde fase.

Ik verdenk pepe er stiekem van dat hij vertrokken is, omdat hij het slechte nieuws van zijn eerste kleinkind niet aankon. Ofwel is hij gewoon vertrokken omdat hij van ginder boven misschien méér kan doen voor mij. Ooit zullen we dat weten. Mijn deugnieterij, mijn werklust, mijn optimisme, mijn zin om vaak te lachen heb ik van hem. Pepe, wil je nog 1 grapje voor me uithalen? Wanneer je daarboven bent aangekomen, en je krijgt dat dikke boek te pakken, wil je mijn naam opzoeken en wanneer het te vroeg in het boek opduikt, vlug schrappen en terug inschrijven in het jaar 2062?

5 opmerkingen:

  1. Cindyke,

    We hebben al een stand op de boekenbeurs gereserveerd voor de 3-delige thriller met "very happy end"...dus oefen die handtekening maar al!
    Veel sterkte!
    C&K xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Blijven vechten hé Cindy,
    We zijn er voor je !

    Dikke dikke knuffel xx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. oh nee, was zo blij dat fase 2 voor jou was afgerond.
    dag per dag verder, ik lees mee en duim vooral heel hard mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Cindyke,

    Ik ben geschrokken van het nieuws, maar ik weet dat jij met al jouw vechtersmentaliteit, positiviteit en je vrienden en familie om je heen,...hier als winnaar uit zal komen!!

    Weet dat we altijd aan je zijde zullen staan...en samen hand in hand over de finish zullen gaan!!! We laten je niet los!

    Dikke knuffff
    Joery xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi buurmeisje van ons.... we kennen elkaar amper, misschien zagen we elkaar wel eens passeren in onze straat. Vandaag was ik op de uitvaartdienst van jullie pépé - waarin warmte voor elkaar en oprechte bewondering voor jullie pépé centraal stonden. Een ontroerend mooie dienst. Blijf sterk, jezelf, jullie pépé en je familie helpen jou hier doorheen, zeker weten. En als er ook maar iets is wat we voor jullie kunnen doen beloof dan dat jullie even zwaaien naar boulezlaan 3 en we staan klaar.

    BeantwoordenVerwijderen