Er was eens een
overactief vogeltje Cici dat in haar leven van het één naar het ander vloog,
alle dagen door tot er een boze Tovenaar K ervoor zorgde dat vogeltje Cici ziek
werd. Na drie jaren bij de dierenartsen (J)
was vogeltje Cici een beetje gehavend door dierenarts Bruintje haar ingrepen en
moe van alle productjes die dierenarts Zwartje haar al hadden toegediend om de verschrikkelijke
vloek van Tovenaar K te bedwingen.
Een laatste paardenmiddel…
zou er moeten voor zorgen dat de vloek van Tovenaar K helemaal uitgewerkt zou
moeten zijn. Jammer genoeg heeft dat paardenmiddel vreselijk veel neveneffecten.
Na moeheid en vuurwerk in de darmpjes bezorgt het vogeltje Cici ook ontstoken pootjes.
De dierenartsen waren het niet helemaal unaniem over de te volgen remedie;
opereren of gewoon verder desinfecteren? Het vogeltje wou beslist het laatste maar
ging nog voor extra advies naar de tenenfluisteraar een verdieping hoger. Die
tenenfluisteraar ging de ontstekingen dan maar met haar toverstok
dichtschroeien. Het vogeltje ging gelukkig al drie keer naar het Elfje, dat
haar een beetje leerde mediteren wat haar zou moeten helpen bij
stress-situaties. Jammer genoeg leerde ze tot op heden enkel oefeningen waarbij
haar pootjes goed op de grond moesten staan. Nu zat dat vogeltje daar met haar
pootjes in de lucht met als gevolg dat bij het uitspreken van de spreuk door de
tenenfluisteraar het vogeltje helemaal tegen het plafond vloog…
Het vogeltje kan door
de vermoeidheid nog niet vliegen en zit nu een beetje vast in haar kooitje want
haar pootjes willen niet mee. MAAR plots scheen terug de zon een beetje.
Dierenarts Zwartje had ook goed nieuws want de vloek van Tovenaar K zou
bedwongen moeten zijn, daarom mag vogeltje Cici met haar pilletjes stoppen op 1
november. Dan zal ze terug leren lopen, springen en zweven zodanig dat ze 2013
met een hele grote vlieg-duikelshow kan inzetten!
mmm… misschien nog wat oefenen vooraleer ik voor Leonie een
verhaaltje verzin...
Cindyke,
BeantwoordenVerwijderen... het vervolg van je verhaal begon terug in juli 2011. We werden er stil van toen we begonnen te lezen! Het was een verhaal vol met ontroering, verbazing, onmacht, verdriet en geluk.
Soms durfden we niet meer verder lezen, maar gelukkig deden we het wel. Zo blij dat we het zijn blijven volgen, want zo kunnen we het einde begrijpen en dat positief einde willen we niet missen!!
en...je verhaal?? Wel dat dragen we in ons hart!!
Liefs
Joery xxx