woensdag 5 oktober 2011

Ziek zijn, maakt je weer een beetje kinds. De aanpassingen zijn zowel fysiek, mentaal als in je omgeving waar te nemen. Door de chemo is mijn concentratie niet zo goed meer en kan de vermoeidheid plots toeslaan. Met de auto rijden, wordt dus niet meer gedaan. Zo zijn we in één stap terug - 18 jaar. Doordat mijn hormonen in de war zijn, dender ik soms van euforie rechtstreeks naar frustratie en omgekeerd, leve de stemmingswisselingen. We noteren - 14 jaar. Ook fietsen doen we niet meer gewoonweg omdat het te vermoeiend is. Dat maakt dat we aan - 5 zitten. En mijn smaak is zodanig veranderd dat ik vele dingen niet meer lust. Elke keer iets nieuw is afwachten. En wat zegt een mama dan tegen haar kind: ‘ Proef het eens, en als je het niet lust, spuw het uit.’ We zitten dus aan de leeftijd - 2. Euhm wat we in de eerste twee levensjaren leren, lijkt me nogal belangrijk, misschien moet het nu stoppen? J
Nu, het voordeel van een -2-jarige is dat het bruist van de energie, zeker als het goed heeft geslapen. En laat dat nu net dit weekend het geval zijn geweest. Voor het dansfeest van mijn zus en schoonbroer deed ik een ‘partynap’ tot 16u30, een grandioos idee bleek dit achteraf. Dit in combinatie met een extra bruistablet, deed me doorgaan tot 1u. Heb gebabbeld, gelachen en gedanst, wat een heerlijk gevoel om weer even een normale avond te hebben.

Dus om in het thema van het nieuws te blijven: mijn aandeel is in vergelijking met vorige week enorm gestegen op de beurzen, zeker + 75%; ik speel weer mee. ‘Bad bank Sick Cindy’ is afgesplitst -voor even-, Cindy lijkt ‘gezond’. En het wordt de komende week alleen maar beter, dus investeerders, kom maar op J