vrijdag 7 september 2012


Vol verwachting maken de zenders je op voor het nieuwe televisieseizoen, maar voorlopig blijf ik op mijn honger zitten. Geen enkel programma doet me naar de zetel spurten, tenzij het journaal met Phara of herboren Martine. Het enige wat nog een béétje boeit zijn die Paralympische Spelen. De Olympic Games, de Gay Games, de International Children Games, de Paralympic Games, waar blijven de Cancer Games?

Daar zou ik nu echt eens voor thuis blijven. En ik zweer het, ik niet alleen. Wie kijkt er nu niet graag naar een rondje baxterslingeren of verspuwen, darts met spuiten of ziekenhuisbed-basket... Moet toch de max zijn? Ik ga kandideren voor de discipline oncologeworstelen, ik denk dat ik met mijn mentale kracht wel in staat zal zijn er een paar te vloeren J

Nee, alle gekheid op een stokje, er is niets te zien op tv maar gelukkig werkt de zon een beetje mee en voorspellen ze een mooi en warm weekend. Na de verlenging van mijn abonnement in het ziekenhuis vorige week, ben ik even moeten bekomen en dan helpen een beetje meditatie en het terrasjesweer om mijn hoofd terug fris te krijgen. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik deze namiddag ook een enorme boost heb gekregen. Het is leuk om te zien dat mijn haren goed groeien, dat mijn wimpers en wenkbrauwen terug zijn. Wanneer een professionele grime je dan nog helemaal opmaakt, sta ik ronduit fier voor de camera. Dan durf ik even achterom te kijken naar de afgelopen drie jaar. Die twee komende extra maanden chemo kunnen er nog wel bij. Borst vooruit en blijven gaan.