vrijdag 24 augustus 2012


Writersblock. Jaarlijks verlof. Gebrek aan inspiratie. Whatever. Het heeft verschillende oorzaken; verdriet, frustratie en geen energie. Daarom deze korte update zodat jullie weer helemaal mee zijn. Een spoedopname amper 18u voor mijn vertrek naar Aziƫ zorgde voor een hoop stress maar uiteindelijk konden we nipt met de nodige antibiotica vertrekken. Oef. Onze vakantie was druk maar mooi, zoveel dingen gezien, gedaan en ontdekt, religies beter leren kennen maar bovenal pure quality time met ons twee.

Terug thuis was het allemaal Olympische Spelen dat de klok sloeg. Leuk om naar te kijken al moet ik eerlijk bekennen dat ik me niet meer in de gedachte ‘deelnemen is belangrijker dan winnen’ kan vinden, gezien de situatie. Een overvolle agenda (inclusief sky-dive en barbecues) na de reis met oververmoeidheid als gevolg, deed ons de ingreep uitstellen naar gisteren. Een extra week bekomen maar ook een week extra stress-opbouw. Een ingreep voor de ‘zekerheid’-wat relatief is, schoonheidsslaapje inclusief…  Alles is goed verlopen, ondertussen is alle weefsel ook officieel goedaardig! Enkel dat schoonheidsslaapje is niet meteen volledig gelukt J

Mentaal heb ik het echter zwaar. De extra energie op de dagen zonder chemo op reis contrasteren enorm met mijn huidig energiepeil. Ik heb nog steeds geen eindpunt van de chemo, maar snak naar fysieke rust voor mijn lichaam. Pas dan zal ik mentaal kunnen ademen. Ik weet dat ik niet mag opgeven, zeker nu niet meer, ik ben al zo ver. Familie en vrienden rekenen op mij en ook dat kleintje. Dat lieve, schattige, mooie ukkepukje, mijn metekind Leonie. Ze is er eindelijk. Ook haar heb ik beloofd om door te gaan. Erewoord.