woensdag 27 juni 2012

Wat een week, wat een week. We zijn nog maar woensdag en ik voel me al een zombie van de stress en slapeloze nachten. En oh wat ging het weer vlot afgelopen maandag op mijn ‘examen’. De scan stond geprogrammeerd om 13u. Na veel wachten en wat gedoe met het aanprikken via de port-a-cath, ben ik uiteindelijk onder de scan gegaan rond 16u35. Om 17u10 stond ik buiten…ach kankerpatiĆ«nten hebben niks anders te doen, toch?

Nu hoor je mij niet klagen indien mijn ‘rapport’ vrijdag goed zou zijn. Een A-attest haal ik sowieso niet, daarvoor was mijn lijf het afgelopen jaar niet flink genoeg. Ik heb sowieso een buis voor ‘Vermijden van neveneffecten’, een buis voor ‘Niet hervallen’ en een buis voor ‘Er altijd goed uitzien.’ Ik ben grandioos geslaagd voor het vak ‘Verzamel zoveel mogelijk prikken’, ‘Geef je WC-pot genoeg aandacht’ en het vak ‘ Onderga enkele ingrijpende operaties.’ Dus heb ik nog twee opties; ofwel blijkt de scan clean en heb ik een tweede zit ‘Neem nog 4 maanden de chemopillen Xeloda en Lapatinib’ waarna een nieuwe evaluatie volgt en ik hopelijk mag over gaan naar het ‘Revaliderend jaar’. Ofwel haal ik vrijdag een C-attest en moet ik herbeginnen met een ander klinische studie, een allerlaatste mogelijkheid om af te studeren in de studie ‘Genezing’, en dan mijn leven te starten als ‘ex-kankerpatiĆ«nt’.

Vreselijk gestresseerd ben ik, ik hou het bijna niet meer. Dit is tot nu toe de ergste stress die ik al gehad heb. Ik moet hopen en positief blijven maar je wil je toch op alles wat voorbereiden. Ik probeer wat te rusten maar mijn hoofd staat niet stil. Hoe ga ik dat aanpakken indien het slecht nieuws is vrijdag? Ik wil helemaal geen slecht nieuws! Ik wil gewoon clean zijn, weer plannen kunnen maken. Ik wil eindelijk eens verlost zijn van dat ziekenhuisgedoe. Nu ik een week geen Xeloda mag nemen, voel ik mijn energie toenemen, verdorie, wat heb ik dit gemist. Ik wil zo graag weer gewoon zijn. Moe zijn na een zware dagtaak in plaats van in een wachtkamer te moeten wachten. Ik wil gaan fietsen, gaan wandelen, lang winkelen, rennen zonder te moeten beseffen dat ik dit even fysiek niet aankan.

Please please please please please… laat mijn rapport vrijdag goed zijn.

Please please please please please... neem me bijna alles af maar geef me de kans om af te studeren als ‘Gezond mens.’

2 opmerkingen:

  1. Lieve Cindy,

    Ik duim, hoop, bid en leef intens met je mee!!

    Jouw genezing is het toppunt van mijn geluk!
    Weet dat ik er altijd voor je zal zijn, je zit in mijn hart.

    Veel liefs
    Dikke zoen
    Joery xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook hier de duimen omhoog! Veel sterkte en ik hoop mee op goed nieuws morgen!
    Liefs, Zjizjipke!

    BeantwoordenVerwijderen